RENDERSE

  "...nin te embarques."

  Resístese "Hortensia", e xa é martes, merliño.

  A pesares, Xaquín, debemos desplegar as velas e continuar a travesía, a vida non se para esperando por ninguén...

  Sóache aquelo de que un mar tranquilo xamáis foi berce dun bo mariñeiro, Xocas...?  

  Por forte que sexa a tormenta, por moito que a oleaxe abanee a nao da nosa vida e ameace con afundila, non queda outra que subirnos ao veleiro e navegar...

  Non podemos quedarnos ancorados nas culpas do pasado, se as sentimos, nin nas dúbidas dun futuro que non temos garantido...

  O agora é o único que importa, e debemos  facerlle fronte ás ansiedades e os medos do presente con tódalas armas que teñamos a noso alcance, Xocas.

  Hai, merliño, que ben falas. Outra cousa é saber cómo afrontar as tempestades.

  Moi sinxelo, Xaquín, desterrando da Alma a palabra RENDERSE...!!

  O Paraíso existe 

                                                                  Xaquin Miguéns Ces

AVE FÉNIX

 

  De Merlín(ño)...

  A ti, algo máis que unha simple X...

  A ti que fuches quen de rescatarte dos teus medos, de rexurdir das túas propias cinzas coma un AVE FÉNIX e fuxir do lume dos infernos, adícache as seguintes verbas un picapedreiro:

  " Loita sempre por todo aquelo que desexes, xa que nada vai poder deter as túas gañas de comer o mundo novamente...

  Déitate cun soño e esperta co firme propósito de facelo realidade, pois o abrente é un catálogo de luces procedentes das estrelas para iluminarnos a diaria travesía polo océano da vida...

  Rodéate de xirasois que busquen a luz  e régaos diariamente coa auga limpa e clara da Amistade...

   Logo de tantos temporais sufridos, remarán cóbado con cóbado na nao da túa vida para axudarche a atopar un porto seguro no que resgardarte, serán o carpinteiro do asteleiro no que estopear as cadernas das alas, e coser as velas da Alma.

  De Merlín(ño) para miña querida X... e a maxia da Amistade, como ela a define, que atopen acubillo no niño da túa Alma os páxaros da felicidade."

  Cáseque sempre teñen as miñas reflexións un destinatario, a máis das veces o vento pois entendo que ler entre liñas faise demasiado complicado...

  Unha obriga para Merlín(ño) a de hoxe, querida X...ílgara...

  Soe no teu tiovivo "A vida é bella"...!!

  O Paraíso existe 

                                                                Xaquin Miguéns Ces

INVIERNO

  Y llovía a mares

en la fértil tierra

donde cada gota

es una ilusión

ríos desbordados

tierras anegadas

por el gran maná

caído del Cielo

es la gran bondad

en esta estación

las nieves eternas

mudando el color

las blancas montañas

de nieve perpetua

en el día a día

ofrecen su encanto

la fauna silvestre

buscando el sustento

en el blanco invierno

¿sobrevivirán?

Ha llegado Abril

vestido de verde

brotarán mil flores

en la gran campiña

y pasado éste

volverá el calor

con sus largos días

y noches de estío.

 Miguel Alberto,2025

SOÑAR

                 

Eu tamén quería

de pequeno ser maior

ainda sabendo que a vida

 traería  traballo e suor 

Eu pronto quería crecer

e con todas as miñas forzas

grandes cousas facer

Que longos días de inverno

moi lentos en rematar!

zocos, nas punteiras chacras 

para asi poder xogar.

Era tempo de pobreza

e pobres eran meus pais.

Moi cedo, xa de de pequeno

tiña que ir traballar

había que axudar na casa

para da vida tirar,

pola mañá  ir á escola

de tarde o millo sachar

e cando non era eso

as vacas para coidar,

pero sempre tiven tempo

de disfrutar e  xogar.

Ruxe dentro de min

de cando en vez a ilusión,

sinto berros dese neno

que de min nunca se foi

miro o espello e digo

neno, onde fostes, onde estás?

Eu quixera ser pequeno!

por qué tiven que medrar?

Onde están eses amigos?

Onde está esa amizade?

Onde están eses meus soños

Que nunca puiden lograr?,

Eu quixera ser pequeno!

quero volver a soñar!

ser de novo aquel meniño

que pronto quería medrar

e soñar nun mundo novo

sen as guerras e con  paz.

  Tino de Bugallido,2025