O sol pelexa coas nubes por iluminar o Ulla que serpentea bicando as canaveiras das Brañas...
Na cruz do vello hórreo, canta un xilgueiro...
No xardín, baixo o romeu, entre os xarros onde teñen o niño, respóstalle a namorada xílgara...
Esperta así o día, é a maxia da estación que altera o sangue, non lle fan falla trucos para envolvernos co seu halo...
Son as cores do ceo, as flores, o canto dos páxaros A CHISTERA...
Só necesita a variña da Alma, merliño, para abrir as alas e saír voando a primavera, máis nada.
Nada menos, Xocas...!!
O Paraíso existe
Xaquin Miguéns Ces
No hay comentarios:
Publicar un comentario