Marzo marzal, pola mañá cara de can...
  Amence gris o día no Val, triste, ameazante.
  "Anda que non tedes que penar, Xocas. Adeus á cacheira e ás filloas con mel, foise o Entroido chega a Coresma, a un lado a troula paso á penitencia...", é o canto que sae de mañá da Alma do merlo neste mércores de cinza.
  Para isto, merliño, para que me fagas pór os pés na terra, non me fas falla algunha... 
  Sinto que necesito desconectar para evitar a desazón que o envolve todo...
  De abrir as alas e voar na procura de soños que me alimenten a Alma é do que teño falta.
  Vogar co temporal enriba da mente non é doado, collerei o meu pincel e imaxinarei un Paraíso que me faga latexar...
  Utilizarei a Ría como arma provocadora,  ollarei o ceo e o mar e liberarei a mente disfrutando da beleza que teño en fronte, soñarei...
  Mellor que penar, merliño, é vivir soñando.
  Marzo marzal...Hai días que amencen con cara de can, pero sempre nos quedará por diante a posibilidade de ollar a beleza das cores i escoitar a MÚSICA DA PRIMAVERA.
  Querid@s Amig@s, de nós depende...!!
                                                             Xaquín Miguéns Ces
No hay comentarios:
Publicar un comentario