Galiza e terra de mil conventos, onde habitan
sapos e bruxas, as igrexas cóntanse por centos onde se abrigan tamen as
curuxas, Galiza e verde prado, os nosos ríos, o monte extenso, o mar, peixe recien
pescado, praias cheas de marisco fresco… na nosa terriña o podes dsifrutar.
Galiza son as nosas fontes e muiños, tamen as
fermosas Rías, corredoiras e fondos camiños, tamen os nosos castaños e
carballos, toda ela chea de segredos e misterio, como a nosa santa campaña que
solo era xente con candelabros encendidos. Galiza e terra, monte e mar, son
veigas e verdes prados, por toda ela podes camiñar. Vista desde os nosos
campanarios co seu orballo, a súa chuvia de treboada, o seu sol no mes de Maio,
a terriña que por auga alenta toda ela chea de sentimento, marisco cheo de
frescura dos nosos mares coa súa bravura. Galiza e a morriña que levo dentro.
P. D.
Adicado as nosas letras galegas e á nosa terriña onde vivo e quero morrer.
Mingos Ríal,2021
No hay comentarios:
Publicar un comentario