No berce do xacobeo
tentei escribír
tan só duas liñas
para compartír
compartír a paz
que emana o lugar
i tamén a luz
no doce veran
no monte Santiago
ó pé da capela
na mesa de pedra
i a fermosa fraga
unha tarde en calma
naquel gran silencio
as miñas ideas
i meus pensamentos
fluian sosiños
no santo lugar
serian os Deuses
no seu divagar?
esperto ou dormido
non sei distinguir
palabras sen xeito
acudian a min
cando vin en sí
daquel sono incerto
o folio completo!
escrito por quén?
lugares, momentos,
ideas e soños
completan a estrofa
no gran Santiaguiño!!!
Miguel Alberto,2024
No hay comentarios:
Publicar un comentario