VIVIR O AGORA

  Que fermoso amencer no Val o deste derradeiro luns de zapateiros da primavera, merliño.

  Disfruta do momento, Amigo Xocas, non volverás vivilo, xamáis se repite un abrente...

  As persoas actuades cómo se todo fora estar aí sempre, sen darvos conta de que todo é temporal, vós os que máis...

  Deberiades vivir sempre cos ollos dun nen@, pamp@s diante de cada nova experiencia.

  Bótanme fume os miolos, merliño, non podo seguir o teu canto.

  Pois espabila, Xaquín, non son momentos de dúbidas, cánto antes comprendas que o vivido é un día menos que che queda e non un máis vivido, comezarás a valorar que o importante é o xeito de vivilo...

  Disfruta do que tes hoxe, o pasado é historia e non volta, do futuro nen sequera o amencer de mañá tes garantido...

  VIVIR O AGORA sen gardar nada para máis adiante é o mellor lema de vida.

  Abro a fiestra, na graneira non ollo o merlo, as brétemas e unha chuvia miúda adoñáronse das Brañas...

  Que estraño, xuraría que non botei man da paleta das cores e dos pinceis.

  Son os anos, Xocas, canta o merlo sorrindo no niño.

  

 O Paraíso existe 

                                                                  Xaquin Miguéns Ces