No día das letras
da nosa terriña
agarrei un boli
sen saber para qué
tentei escribir
á nosa cultura
xuntando palabras
con fermosas frases
pensando nos tempos
da gran represión
que tanto sufrimos
os de outras culturas
maestros de escola
labregos, mariñeiros...
foron masacrados
tan só por falar
por conservar a lingua
a cultura i a fala
sufrimos e calamos
máis non esquecemos
os pobos son ceibes
pois ceibes nacemos
amemos a Patria
i a nosa cultura.
Miguel Alberto, 2024
P. D. Para aqueles pobos
carentes de Patria
pido a liberdade
e ser recoñecidos.
No hay comentarios:
Publicar un comentario