A SUPERLÚA DE MAIO

 Merliño, foise o sol con un mañá voltarei a pintar de cores o ceo das Brañas... Pode que vos regale un arco da vella, é primavera, dixo sorrindo... A noite vai caendo pouco a pouco, toma o relevo a lúa engaioladora, quen aluma os graneiros da aldea, co Ulla e o pico Muralla testigos de tamaño embruxo... Así é a vida, dia a día, noite tras noite... Unha suma de luces e sombras, de novas experiencias... De bágoas amargas, de doces vivencias... De noites oscuras e días brillantes, Amigo merlo. Xaquin, vaise o sol e axiña chega a noite, non hai luz que brille continuamente... Nen mal que dure cen anos... A deus grazas, Amigo Xocas, tampouco a oscuridade é permanente... Foise o sol...? 

A SUPERLÚA DE MAIO xa asoma polo horizonte...!!

 O Paraíso existe 

 

                                                     Xaquin Miguéns Ces