"Non te cases nen te embarques", a risco de conxelar os beizos abro a fiestra do martes...
Por culpa do "arreeiro" non ollo baixar o Ulla, tapa o río un voador manto branco...
Xélida amence a aldea de Bexo, a pesares escoito soar a música, no ceo do Val xira un carrusel de cores...
Canta o presumido galo de alas bermellas do veciño, espoldréxanse as galiñas no capoeiro...
Asoma o astro rei, un arco da vella adobía o Xesteiras, viran os xirasois sorrindo...
A porta do hórreo nota que petou o inverno, no niño espalla o merlo seu trino ao abrente...
Espertan as criaturas das Brañas, tamén as Almas daquel@s que senten, por baixo que voe o graxo e queira aniñar o páxaro da morriña...
Soa unha panxoliña, entre redondas e corcheas escoita a Alma o silencio, anuncia a maxia do Nadal o tiovivo...
No Val de Laiño HAI VIDA MÁIS ALÁ DO FRÍO...!!
O Paraíso existe
Xaquin Miguéns Ces
No hay comentarios:
Publicar un comentario