GALIZA

 

Miña Terra, miña xente

miña Galiza querida

cantos carros, cantos apeldres

tantos recordos de neniña

os meus peiños de nena

correron polos camiños

descalza iba moitas veces

cos dediños cheos e frío

cantos aniños pasaron

inda me enchen de ternura

non esquezo a miña casa

cheiña de travesuras

sempre con algo na cabeciña

parecía filla do demo

non atopaba acougo

velo, para creelo

onde andas rapariga

que estarás inventando

búscame pola aldea

inda que sexa soñando

meos pais, xa se me foron

fican no Ceo agardando

que nos xuntemos de novo

eu soño con abrazalos.

Paki Espiño,2023.