BELEZA LOURA

 Naquela miña tristura

por perder un doce amor

a cambio gañei dulzura

do teu tenro corazón

iba a solas pola praia

pensando en cousas banales

eu non buscaba outro amor

máis de pronto...alí estabas!

Camiñando pensativa

cos teus peciños descalzos

na procura dun rapaz

pra unir os corazóns

foiche cousa d´unha hada

ou pura casualidade?

atoparte no areal

coa túa beleza loura

naquela dor que sufria

por haber perdido tanto

apareceches sen máis!

pra librarme do tormento

quedei prendado de tí

da tua voz de soprano

esa alegría que irradias

ese amor que ti profesas

os dias foron pasando

i aqueles atardeceres

comencei a namorarme

sintindo dulces placeres!!!

  Miguel Alberto, 2023