Non envexo rexios berces
nin brasóns, nin avoengo;
as coroas, os galóns,
non cobizo tratamentos.
Non envexo as riquezas
o fastoso, o opulento,
as alfaias, os enfeites,
non cobizo aditamentos.
Mais se algo me encandea
é a viveza do enxeño,
a imaxinación fecunda
a habelencia, o talento.
A brillantez na expresión
calquera que sexa o eido.
A beleza que arrepía
as febras do sentimento.
Esos son, nin máis nin menos,
os tesouros que eu envexo.
Silvia Figueiras Dovalo
Laura Padín
No hay comentarios:
Publicar un comentario