FLOR DE
TOXO
Encontroume a noite
ollando pola xanela
escorrentando o medo que teño
escoitando os murmullos da aldea
pobriña de min
que non sabe ler no Ceo
o que na casa decian
cando faltaban os vellos
eran contos ou verdades
eu eso non cho sei
só sei que teño medo
e de medo morrerei
deixade flores de toxo
o pé da miña sepultura
para cando chegue o momento
de que a terra me acolla con ternura.
Paki
Espiño,2022
No hay comentarios:
Publicar un comentario