REFRÁNS E DITOS POPULARES (recopilados dos séculos XVIII e XIX) (61)

 

Chamácheme moreniña, blanquiña, vaite lavar.

Disme que non teño amores; inda ch´os pòdo emprestar.

                                  (cantos populares)

 

Alá vai, ve-l-a alá vai, a raposa po-l-o prado.

Alá vai, ve-l-a alá vai, c´o rabico levantado.

Alá vai, ve-l-a alá vai, a raposa po-l-o millo;

èla comer non còme, pero vai-n-o destruindo.

                                    (poesía popular)

 

O que quixera tomar tomar, venganza do seu veciño, pòñall´a vida en diñeiro e en pan cocido.

                                      (ditos populares)

 

¡Farruco! - ¡Alberte! - ¿Logo è-l-o?- o mèsmo. ¡ai vato à min! E ¡d´onde vès pelegrin? -D´o muiño d´o Portelo.- N´o atrujar te conocín.

                                      (F.Añon)

 

Eu caseime c´unha vèlla, seiqu´o dèmo m´atentou; alá po-l-a mèdia nòite n´a cama  s´esforricou. Non o sinto po-l-a roupa, qu´a roupa vaise lavar, sinto-o po-l-a costume que lle non ha de pasar.

                                      (poesía popular)

 

Se quès vivir moito tempo, faite de mozo vèllo.

Nin besta de solo hèrba, nin hòme de mòita vèrba.

                                       (ditos populares)

 

    Jesús Guimarey Mascaró,2021