REFRÁNS E DITOS POPULARES (recopilados dos séculos XVIII e XIX) (57)

 

C´o meu pau à cangalleira, caida à teima o chapeu, atrujei de tal maneira, que tembrou a carballeira, soando ò atrujo meu.

                                     ( F. Añon)

Nòsa Señora d´a Barca tèn o tellado de pèdra. Ben o puidera ter d´ouro, miña virxe , se quixera.

                                      (canto popular)

Tella d´a Ireja, ouro goteja.

Mentras tempo non vèn, sazon non pasa.

Nin po-l-o bo tempo t´agaches nin po-l-o malo te mates.

Tempo contado logo pasa.

                                       (ditos populares)

Ò muiño de meu pai eu bèn lle sei o tempero. Cando está alto, baijalo e, cando se baija, ergue-l-o.

Meniña, ti te-l-o teo, dormes moitas noites fora, por causa d´o parrafeo.

-Teo: enfermedad que ataca a las ovejas en la cabeza.

Todos me dicen que teño, que dei en entristecer. Eu digo; non teño nada; algo quixera ja ter.

                                          (cánticos populares)

   Jesús Guimarey Mascaró,2021