REFRÁNS E DITOS POPULARES (recopilados dos séculos XVIII é XIX) (53)

 

  Sardiña de “chan de lombo” ¡case brinca n´o panèl!

Pequeniña, rdondiña, así quèr se-l-a mullèr

                                                  (cant. Popular)

Cando n´a porta te vexo e n´o sarego sentada con un nètiño n´o còlo y-outro tirado n´a lama.  -sarego: soleira.

                                                  (A. J. Pereira)

San Lourenzo, c´o seu caldeiro penso.

Santa Mariña, c´a sua regazadiña.

Santiago, c´o seu canado.

                                                  (V. San Cristòbo)

 

Èla honesta està escoitando; Mais con suspiros responde, qu´aló garda non sei donde saudades  de non sei cando.

                                                 (Rosalí Castro de Murguía)

 

Catro cousas quère o amo d´o criado que o sèrve; tarde à cama, erguerse cedo, comer pouco e andar alègre.

                                                  (cant. Popular)

 

Saben todos o que bebo e non a sede que teño.

Pesar todo è sede.

Màlia o dente que còme a semente.

O que sementa sin semente, sèga sin fouciño.

Quèn ò sementar, è mesquiño, pra seitura escusa fouciño.

                                                   (ditos populares)

    Jesús Guimarey Mascaró,2021