Chegastes coma luz do dia
despois d´unha noite escura
coa túa cara pintada
trouxéstenos fermosura
chegastes moi pequeniña
coa túa manta de loba
os teus ollos como raios
oubeándolle á Lua
medrastes ó noso par
botando raices puras
cantabas á noite insomne
con un choro de amargura
hoxe quérote arroupar
compañeira sempre fiel
nos teus ollos derradeiros
levarás a miña pel
as duas lobas do monte
corendo con liberdade
recollendo o ar puro
agárdame mais alá!
M. Dolores
Ríal,2021
No hay comentarios:
Publicar un comentario