martes, 22 de junio de 2021

POEMAS

 

                       HASTA O FIN

  Mírame enfrente ós meus ollos sollozos, as miñas vagoas van ser gotas de auga que colmarán a túa sede, camiñaremos espidos pola ribeira hasta o resto das nosas vidas frente a mirada, ós murmullos e a envexa da xente que non sabe  vivir.

 

                             VERDADE REFLECTIDA

  A tristura dos teus ollos

dinme que che falta o teu amor,

que en algun curruncho anda

vagando, tamen para te atopar

perdido, e moribundo no perde a esperanza

guiado só por uns raios de lúa,

guíase do seu instinto hasta o calabozo

onde estás e poderte rescatar.

   Mingos Ríal,2021

No hay comentarios:

Publicar un comentario