Cal n´a fonte, cal n´o río, tópote sèmpre lavando,
meniña ti te-l-o deño, ou sèica m´andas tentando. Deño: demo. (cant. Polpular)
Dijèn eu para meu coleto: esta nena que ben fala;
lève o diaño se non tèn estudiantes de pousada. (A. C.)
Escribinch´en papel fino e ti escribichem´en
estraza. Ou te-l-o diaño meniña , ou mal me quères, rapaza. (cant. Popular)
Tiven un fillo e morréume n´a guerra como soldado,
Bágoas que por él botei sábe-o Diosiño adorado.
Domingos è o meu amor, à Domingos hèi d´amar;
domingos son dias santos; todo-l-os penso gardar.
Cando o diñeiro fala; todos calan.
Prenda de gallego diñeiro vale.
O que compra con diñeiro que n´e seu, non diga que
compra, senon que vende.
(ditos populares)
A miña dòna relouca e decòte esta berrando, como
s´eu tuvèra a culpa d´a rapiña qu´hay de cartos. (V. de Tunes)
Fun ò prado a segar hèrba e seguei cardos tan
solo: acerquèim´a unha meniña e díjome: teño dono. (cant. popular)
No hay comentarios:
Publicar un comentario