¡Ai! ¡como
à tua mamiña ti, Virgiña, agarimabas o añiño d´o pequeño que n´o dediño
chuchaba! (A. de La Iglesia)
S´o casar fora d´un dia, ou d´un ano tan siquèra,
casàriam´eu, churrusqueira, por sabe-l-a vida que èra.
Roupiña de decotio, esclaviña e remendada, quèrote
mais, miña roupa qu´a mellor prenda de garda.
(cant. Populares)
Decrúame tarde, arréndame cedo è pagareich´o que
debo, díjo n´a tèrra o millo.
Decruar: cavar.
Ave que se muda, en cada sitio deija unha pluma.
Deitars´e non dormir, esperar à quèn non chega e
sin galardon servir, cousas non desesperadas en que non debes cair.
O que con rapaces se deita, lujado se levanta.
Lujar: manchar, emporcar. (ditos populares)
Felice-l-os que se deitan, sin ansias en que
pensar, èrguense porque despertan e saben qu´han d´almorzar. (cant. Popular)
Lavando roupa gordeira, mentras outra se deloira,
estaba d´o Ulla à beira, prèto d´unha
corredoira, Taresa, moza solteira. (Marcial Valladares)
O qu´està de Dios, n´o lèva o demo.
O que non fuma, nìn bèbe viño, lèva-o ó dèmo por
outro camiño.
Ou à dios, ou ò demo, ninguèn deija de servir, sin
t´os que sirven à entrambos.
(ditos populares)
Jesús
Guimarey Mascaró,2021
No hay comentarios:
Publicar un comentario