REFLEXIÓN...CADRO DO DÍA

  Un novo luns de zapateiros...

Segue o inverno co seu envelenado regalo de frío e moita chuvia, semellan cabreados os ceos, algo malo fariamos...

Parece hibernar a vida no Val, nen o sol asoma nen escoito os paxariños. Baixa triste o Ulla polas Brañas, quén o diría esperándoo, cos seus beizos de area fina para bicalo, súa amada Cortegada.

Camiño de "galeras" rebélome. Necesito aparcar tantos días de cor gris e rodearme daquélo que me axude a colorear a folla do día dun gran sentimento de benestar, de paz e de lindos soños...

Debo ollar o amencer coma un regalo, e dar grazas por ter a posibilidade de vivilo.

Un novo luns de zapateiros amence, descansan as medias suelas no banco, tamén a miña pluma...

Collo os pinceis e, sobre o lenzo do Val, coloreo...

Cada quén, querid@s AMIG@S, voso lenzo, vosas cores, e veredes reflexado o CADRO DO DÍA que a Alma vos dicte...

Debaixo o meu, xa imaxinado e pintado...!!

Xaquín Miguéns Ces