domingo, 27 de febrero de 2022

REFLEXIÓN...ACTITUDES ANTE A VIDA

 

Levántome de mala baba, merliño...
  Hai xente co coiro moi fino, aos que se lles hinchan axiña os pelindres cando falo de política, mesmo sexa de pasada como ocurreu onte á tarde co tema de Pepe e a gaivota.
   Outra vez che crucificaron polo mesenger, Xaquín...? Non aprendes, mira que che dixen que eliminaras esa fiestra de entrada, que algúns usan para votar sapos pola boca e destilar bile contra aquel@s que non van polo seu rego, a maioría das veces dende un perfil  opaco.
  Amigo merlo, se non podo decir o que penso ou sinto no meu muro, non sobre política senón sobre calquer cousa, non vou pechar a ventá do mesenger, vou atrancar de par en par a porta de entrada do Facebook...
  Hai que ser moi cortiño para non ver que o de onte ía de criticar ACTITUDES ANTE A VIDA, non todo vale para acadar a poltrona...
  Decía o Amigo Ramón no seu comentario, que o conto de Pepe só era apto para público con criterio. Que razón tiña, a de borreg@s que circulan cos ollos pechados arredor do que lles contan, sen darse conta de que están sendo usad@s dun xeito maquiavélico para conseguir os intereses duns poucos, e non os deles...
  Da dereita, do centro ou da esquerda, na rotonda do circo no que semella convertido a política deste País, un idiota sen cerebro é un idiota se non ve máis alá que unhas siglas ás que seguir cos ollos pechados...
  Non sei cántos pasarían un psicotécnico se fora necesario para meter a papeleta nas urnas, larpeiro.
  Jajajaja...Pensastes antes, Xaquín, se habería políticos suficientes para convocar eleccións? Só se lles pide apertar un botón de vez en cando, e aínda así...Non te alporices porque a meirande parte deles, alleos á realidade e fóra de toda ética, viven de puta madre e o pobo impórtalles unha merda. 
  Por eso me doe, Amigo merlo, que catro imbéciles, que non teñen outro nome, me critiquen do xeito que o fixeron onte polo de Pepe, para defender unha actitude que en calqueira outro eido da vida que non sexa o político, acabaría con tod@s na rúa a patadas.
  Déixame cambiar o chip, non é tempo de tristuras e sí de perseguir soños nun horizonte entre nubes, que por desgraza non faltan...
  Querid@s Amig@s, a aquel@s que tedes ollos na Alma pode que este solpor no Paraíso vos pinte o día de cor e vos faga a vida máis levadeira...
  É martes e o refraneiro di o que tod@s sabemos...Sobre o de casar nada digo, pero o mar está coma un prato...
  Disfrutádeo...!!


                                                                Xaquín Miguéns Ces

No hay comentarios:

Publicar un comentario