Todo-l-os xastres d´ahora fan roupiña ò pintar.
S´eu fora mullèr d´un xastre, guapa ch´habia d´andar.
(cantos
populares)
O qu´òs vint´anos non è hòme, òs trinta non ten
forza, òs corenta non è rico e òs cincuenta non casou, este pajaro voou.
Ollo de xastre e compás de carpinteiro.
N´a casa d´o rico que fai mala vida, puntada larga
e acabar ajiña: n´a casa d´o pòbre que da d´o que tèn, puntada corta e asegurar
bèn.
Eu xunguin os meus boiciños e levei-n-os à arada e
n´o mèdio d´o camiño acordóusem´a aguillada.
(ditos
populares)
E n´esto sin saber d´onde, outra pèdra vèn e zas
n´a cabeza d´o entrebèrte, d´o farandulo de Blas.
(M.
Valladares)
Has de cantar, que ch´hei de dar zonchos: has de
cantar, que ch´hei e dar moitos.
(cantos populares)
Cand´a Candelòria chòra, mèdio inverno vai fòra,
cand´ela rir, está por vir, mais, cal chorar, cal rir, mèdio inverno está por
vir.
(ditos
popualres)
Jesús
Guimarey Mascaró, 2021
No hay comentarios:
Publicar un comentario