Qu´os teus
ollos son negriños inda ahora reparei, Se mais antes reparara, n´amaría à quèn
amei.
Canta o cuco, canta o mèrlo, cantan todo-l-os
paxàros; eu tamèn onte cantèi, hoje choro os meus traballos.
Hasta a folliña d´o millo sabe tamèn picardía,
garda o orvallo d´a noite, para beber po-l-o día.
(cánticos populares)
¡qué sabedes, pròbes almas! O qu´è sentir con
firmeza, o qu´è sentir o carozo que co-as bàgoas mismo oufega. Oufegar: ahogar
(S. A. Pereira)
A castaña n´o ourizo eu bèn vos sei o que fai, s´è
qu´està verde, madura, e s´està madura cae.
D´aquela ventana d´ouro bèn vejo a tüa de plata,
S´o teu corazón non chòra, o meu tampouco se mata.
(cant. Populares)
¿car´à onde vas meu pensamento, outeando lonje?
Non fuxas, non; Beira dos guizos, onde me quènto, durme quediño, meu corazón
(A. G. Vázquez Queipo)
Quèn o seu mal teña por mòito, cóntell´o à outro.
O qu´un non quère outro apetece.
Mal anda o pajariño qu´anda nás mans d´o meniño.
(ditos populares)
Catuja vai n´o mercado con cereixas para vender,
palique n´ha de faltar; èla palique ha de dar.
(cant. Populares)
Jesús
Guimarey Mascaró,2021
No hay comentarios:
Publicar un comentario